اختلالات رفتاری دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر همدان و عوامل مرتبط با آن

مقدمه : اختلالات رفتاری، اختلالات شایع وناتوان کننده ای هستند که باعث اضمحلال شخصیت ومانع پیشرفت فرد می شود. هدف این مطالعه، تعیین اختلالات رفتاری در دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی همدان و ارتباط آن با برخی عوامل است. روش کار: در این مطالعه مقطعی، 400 دانش آموز بصورت نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ترجمه شده وودورث و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های آماری مانند آزمون کای-دو تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی 85/12 با انحراف معیار 94/0 سال بود.از افراد مورد مطالعه، 26% هیچیک از اختلالات را نداشتند، 7/43% یک الی 4 اختلال و بقیه بیش از 4 اختلال را نشان دادند. میزان شیوع اختلال هیجان پذیری 1/49% ، وسواس 6/36% ، گوشه گیری 5/30% ، پارانوئیدی 2/34% ، افسردگی 5/49% ، پرخاشگری 6/18% ، بی قراری 3/15% و تمایلات ضداجتماعی 4/2% برآورد شد. بین از دست دادن یک یا هر دو والدین و میزان اختلال هیجان پذیری در دانش آموزان ارتباط معناداری مشاهده شد (018/0(p=. همچنین اغلب اختلالات رفتاری در دانش آموزانی که پدران بیکار یا بازنشسته و از کار افتاده داشتند و یا در افرادیکه فاقد مالکیت منزل مسکونی بودند، بیشتربود. نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان دختر جامعه مورد پژوهش است. با توجه به آثار سوء این اختلالات در روند یادگیری و ارتباطات اجتماعی دانش آموزان، توجه و تعامل بیشتر مسئولین، معلمین و والدین برای یافتن راهکارهایی به منظور پیشگیری از بروز این اختلالات را می طلبد.